اختلالات افسردگی
- اختلال افسردگی
ویژگی اصلی دوره ی افسردگی اساسی، دوره حداقل 2 هفته ای است که در این مدت خلق افسرده (که توسط فرد به صورت غمگینی، ناامیدی و بی حوصلگی توصیف می شود) یا فقدان علاقه و لذت در تقریباً تمام فعالیتها وجود دارد. فرد باید حداقل 4 نشانه ی دیگر را نیز تجربه کند: شامل تغییرات در اشتها یا وزن، خواب (مشکل در به خواب رفتن یا خوابیدن بیش از حد) و فعالیت روانی-حرکتی (سراسیمگی مانند ناتوانی در آرام نشستن، قدم زدن، یا کندی مانند گفتار و حرکات بدنی آهسته)؛ کاهش انرژی؛ احساس بی ارزشی یا گناه؛ مشکل فکر کردن، تمرکز کردن، یا تصمیم گرفتن؛ یا افکار مرگ یا اندیشه پردازی خودکشی یا برنامهها یا اقدامات خودکشی. برخی افراد از تحریک پذیری بیشتر نشان می دهند (مانند خشم مداوم، گرایش پاسخ دادن به رویدادها با طغیانهای خشم یا سرزنش کردن دیگران). در کودکان و نوجوانان، خلق تحریک پذیر یا بدخو میتواند به جای خلق غمگین ایجاد شود. این نشانهها باید در بخش عمده روز، تقریباً هر روز، حداقل به مدت 2 هفته پیاپی وجود داشته باشند. این دوره باید ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد به همراه داشته باشد.
شیوع
شیوع 12 ماهه اختلال افسردگی اساسی در ایالات متحده تقریباً 7% است، که بسته به گروه سنی، تفاوتهای محسوسی وجود دارد، به طوریکه میزان شیوع در افراد 18 تا 29 ساله سه برابر بالاتر از افراد 60 ساله یا بالاتر است. زنان 1.5 تا 3 برابر میزان بالاتر از مردان را تجربه میکنند که در اوایل نوجوانی شروع می شود.
- اختلال افسرده خویی
ویژگی اصلی اختلال افسردگی مداوم (افسردهخویی)، خلق افسرده است که در بخش عمده روز، بیشتر روزها، به مدت حداقل 2 سال، یا 1 سال برای کودکان و نوجوانان، روی می دهد. این اختلال بیشتر تحکیم اختلال افسردگی اساسی مزمن است. در طی این 2 سال فرد باید حداقل 2 ملاک از 6 ملاک زیر را داشته باشد: کم اشتهایی یا پرخوری-بیخوابی یا پرخوابی-انرژی کم یا خستگی-عزت نفس پایین-تمرکز ضعیف یا مشکل تصمیم گیری و احساسات ناامیدی. در طول این دوره 2 ساله اختلال (1 سال برای کودکان یا نوجوانان)، فرد هرگز بیش از 2 ماه در هر بار، بدون نشانه های فوق نبوده است.
شیوع
اختلال افسرده خویی در جمعیت عمومی شایع است، یعنی 5 تا 6 درصد از کل افراد به آن مبتلا هستند. هیچ تفاوتی از نظر میزان بروز این اختلال در میان دو جنس مشاهده نمی شود.اختلال افسردهخویی در زنان زیر 64 سال شایعتر از مردان با هر سن و سالی است. این اختلال در افراد مجرد، جوان و کم درآمد نیز شایعتر است.
درمان اختلالات افسردگی
به طور کلی از درمانهای روانی-اجتماعی و دارو درمانی برای درمان این بیماران می توان استفاده کرد، اما اکثر مطالعات حاکی از آن است ترکیب رواندرمانی و دارودرمانی مؤثرترین درمان برای اختلال افسردگی اساسی است. در طي 20 جلسه روان درمانی انفرادي، تقریباً 75% بيماران كاهش واضحي در نشانه های خود را تجربه ميكنند .
- اختلال ملال پیش از قاعدگی
ویژگیهای اصلی اختلال ملال پیش از قاعدگی عبارتند از جلوه ی نشانه های ناپایدار خلق، تحریک پذیری، ملالت، و اضطراب که بارها در طول مرحله پیش از قاعدگی چرخه روی می دهند و در حدود شروع قاعدگی ها یا مدت کوتاهی بعد از آن بهبود می یابند. این نشانهها ممکن است با نشانه های رفتاری و جسمانی همراه باشند. با این حال، وجود نشانه های جسمانی و/ یا رفتاری در غیاب نشانه های خلقی و/ یا اضطرابی برای این تشخیص کافی نیست. نشانه ها باید در اغلب چرخههای قاعدگی در طول سال گذشته روی داده باشند و باید تأثیر ناگواری بر عملکرد شغلی یا اجتماعی داشته باشند.
شیوع
شیوع 12 ماهه اختلال پیش از قاعدگی در زنانی که قاعده می شوند، بین 1.8 تا 5.8% است.
درمان
به منظور درمان اختلال ملال پیش از قاعدگی می توان از دارودرمانی، آرامش آموزی، ورزش و برنامه مناسبی به منظور کاهش عوامل استرس زای محیطی استفاده کرد. برای اطلاعات بیشتر و همچنین بهره مندی از این درمانها می توانید از یک روانشناس کمک بگیرید.